Tijdens mijn werkzaamheden als verpleegkundig forensisch therapeutisch werkster, heb ik in samenwerking met andere verpleegkundige collega’s een VAR ontwikkeld, opgestart en geïmplementeerd binnen de Penitentiaire Inrichting Amsterdam Over-Amstel en later in het Justitieel Complex Zaanstad ( JCZ)
Een Verpleegkundige Adviesraad (VAR) is een middel om zeggenschap te hebben over de (beroeps)ontwikkelingen van verpleegkundigen in de praktijk en voor de zorg van de patiënten. De aandachtsgebieden van de VAR zijn terug te brengen tot drie onderwerpen, namelijk de relatie met de beroepsgroep, de relatie met de belanghebbenden in de organisatie en de invloed op het zorgbeleid. Een kerntaak van ons vanuit de VAR is dan ook adviseren. Met deze adviserende rol heeft de VAR vanuit de invalshoek van de verpleging een stem in het beleid van de organisatie. Daarnaast vormen de eigen ontwikkeling van de VAR en het hebben van een adviserende rol belangrijke aandachtsgebieden. De VAR beïnvloedt door gevraagd en ongevraagd advies uit te brengen over het centrale, afdeling overstijgende beleid van de organisatie. Het kan hierbij gaan om zaken over de beroepsontwikkeling van verpleegkundigen, maar ook over het algemeen strategisch beleid van de organisatie danwel de patiëntenzorg.
In mijn tijd in de Dominicaanse Republiek viel het mij op hoe groot het verschil is tussen arm en rijk. Wat vooral opviel was de persoonlijke kracht waarop de arme zich staande hielden in erbarmelijke omstandigheden. Echter hoorde je bij een ieder dezelfde hulpvraag; “hoe kan je je eigen situatie verbeteren, vanuit deze positie?” Dit heeft mij doen bewegen om samen met een psychiater aldaar een kleinschalig project op te starten om educatie te geven en hulp te bieden in achterstandswijken en aan mensen die zichzelf willen ontwikkelen. Juist door de mensen niet uit hun omgeving te halen, maar de kennis ter plaatsen te brengen kan je vele mensen bereiken. Door het oprichten van een lokale ontmoetingsplek met een team bestaande uit vrijwilligers creëren we een plek waar jong en oud terecht kunnen voor informatie en voorlichting betreffende sociaal-maatschappelijke vragen en laagdrempelige psychiatrie. Dit project is tot stand gekomen in samenwerking met de plaatselijke kerken.
Door de Dr. Horacio Oduber Hospitaal op de Psychiatrische Afdeling van een Algemeen Ziekenhuis (PAAZ) op Aruba Nederlandse Antillen ben ik een aantal maanden ingehuurd. Ik heb gewerkt op de crisis- en de langdurige zorgafdeling. Daar heb ik geholpen met het doornemen, bespreken en opstellen van behandelplannen en het beleid van de afdeling.
Met de psychiater, de toekomstig directeur van het GGZ, hebben we gesprekken gevoerd met derden over de verandering van de Psychiatrische Afdeling van een Algemeen Ziekenhuis naar een Geestelijk Gezondheidszorg (GGZ). Tevens zijn er gesprekken gevoerd met de geneesheer-directeur en psychiater van het Korrektie Instituut Aruba (KIA de gevangenis van Aruba) over de mogelijkheden tot implementatie van een psychiatrische afdeling binnen het gevangenisregime.
De Opvang Verwarde Personen (OVP) is een samenwerking tussen Parnassia, de gemeente Den Haag, politie en het Openbaar Ministerie. Verwarde personen die in Den Haag en omgeving worden aangetroffen worden door de politie bij de OVP binnengebracht, waarna reclassering, zorg en OM samen bekijken wat de beste aanpak is.
De politie brengt de verwarde personen die zij tijdens hun werk tegen komen en waarvan zij denken dat ze acuut psychiatrische hulp nodig hebben. Tijdens een zo kort mogelijke periode wordt er een risicotaxatie gemaakt van patiënten die in een crisissituatie binnen worden gebracht door de politie en daarop aansluitend volgt een screening op de gebieden van het biopsychosociaal model. Onze taak is om een zo compleet mogelijk beeld van de patiënt te schetsen in een zo kort mogelijke tijd, om zo een inschatting te maken van de eventuele gevaren en de benodigde zorg. Naast het spreken van de patiënt is het van groot belang dat we indien mogelijk ook de familie en het sociale netwerk bij de patiënt betrekken, zowel tijdens alsmede na de beoordeling. Dit zodat ze de juiste (na)zorg krijgen.
Wij doen een anamnese, een hetero-anamnese, een psychiatrisch onderzoek, een somatisch onderzoek, overleggen onze bevindingen met de psychiatrische achterwacht. Tot slot schrijven wij aan de hand van alle vergaarde informatie een uitgebreid verslag. Omdat er voor de OVP geen exclusiecriteria bestaan, krijgen wij te maken met alle soorten ziektebeelden, leeftijden en culturen die je in de psychiatrie tegen zou kunnen komen.
Bij het DOC team ben ik werkzaam geweest als SPV. Dit is een SGGZ op gebied van dementie in combinatie met psychiatrie. Alhier was ik verantwoordelijk voor de onderzoeken, intakes en richtte ik me op de begeleiding. Dit bestond o.a. uit het betrekken van het steunsysteem om samen naar een zo goed mogelijke manier van leven te zoeken, door middel van het aanvragen van begeleiding en het bieden van ondersteunende gesprekken. Daarnaast was het mijn verantwoordelijkheid alert te zijn op signalen van dreigende decompensatie zodat we op tijd konden anticiperen en indien mogelijk een opname konden voorkomen.
Inhoud accordeon
Het IBT-team biedt hulp aan mensen die door hun psychiatrische problemen in crisis zijn of in crisis dreigen te raken en die zonder intensieve behandeling mogelijk opgenomen zouden moeten worden in een psychiatrisch ziekenhuis. Vanuit het IBT-team begeleiden we tevens patiënten die na een opname naar huis gaan maar daarbij nog extra ondersteuning nodig hebben.
De behandelingen die ik bied zijn niet alleen steunende-structurerende gesprekken, maar ook monitoren van farmacotherapeutische behandeling, systeemgesprekken en non-verbale therapievormen. Waar ik mij vooral op richt tijdens de behandelingen zijn psychotherapeutische interventies waaronder CGT, creatieve therapie, innerlijke kind-therapie, transactionele alanyse en hersteltherapie (geloven in eigen kracht en doelen).
De crisisdienst biedt acute psychiatrische crisishulpverlening in de vorm crisisbeoordelingen binnen en buiten kantoortijden.
Beoordelingen kunnen op kantoor plaatsvinden, in de thuissituatie, in klinieken, op het politiebureau of in de gevangenis.
Tijdens de beoordeling ben je de intermediair tussen hulpvraag en hulpaanbod en verantwoordelijk voor het bieden van snelle, kortdurende en effectieve outreachende zorg aan zowel de cliënt als verwijzer.
Gezamenlijk zijn we verantwoordelijk voor een psychiatrische beoordeling, crisisinterventies, opname bemiddeling en verwijzing, consultatie en advies.
In de regio Zaanstreek-Waterland zijn jaarlijks ongeveer 1100 meldingen over ‘verward gedrag’ met een acute of niet-acute zorgvraag Ik ben betrokken geweest bij een pilot in samenwerking met de GGD en vervoersdienst Broeder de Vries. De pilot is opgezet met als doel het voorkomen dat ambulance, politie of crisisdienst onnodig worden ingeschakeld. Tevens boden we ondersteuning aan politie, door mee te gaan, psycho-educatie te geven en mee te denken in complexe casuïstiek. De MVTU is een onderdeel van de regionale aanpak voor mensen met verward gedrag binnen de regio Zaanstreek–Waterland. We streven, samen met diverse partners uit het brede zorgveld, maatschappelijke opvang, gemeenten en politie, naar een sluitende aanpak in de signalering, vervoer, opvang en begeleiding van mensen met mogelijk verward of onbegrepen gedrag.
Binnen het PPC is de SPV samen met het multidisciplinaire team verantwoordelijk voor de zorg voor gedetineerden. Middels gesprekstechnieken en het toepassen van creatieve manieren om een vertrouwensband op te bouwen tracht je als SPV om de psychische, fysieke en sociale gesteldheid van de patiënt in kaart te brengen. Waar nodig ondersteun je de behandelcoördinator in de behandeling. Daarnaast werk je nauw samen met onder andere het steunsysteem, (forensische) GGZ-instellingen, gemeentes, reclassering in het kader van de behandeling en het (na) zorgtraject. Buiten de individuele patiëntenzorg ben je ook de eerste contactpersoon voor de ketenpartners en maak je deel uit van lokale projecten of het veiligheidshuis. Naast de patiëntenzorg onderhoud je contact met collega’s uit de behandelteams. Het ontwikkelingen en geven van trainingen en deskundigheidsbevordering aan inrichtingsmedewerkers behoorde ook tot mijn taken.
Vanuit het management van een open opnamekliniek werd gevraagd om ondersteuning bij het verbeteren van de huidige teamdynamiek en gestagneerde processen. Het analyseren van de stagnatie in de werkvreugde en -processen, door met elk individu in gesprek te gaan, zorgde voor het verkrijgen van grip op de onderliggende oorzaak. Vanuit daar kon een draagvlak gecreëerd worden om gezamenlijk een kwaliteitsslag te maken op meerdere gebieden. Door het ontwikkelen en implementeren van nieuwe werkprocessen en het vernieuwen van protocollen trad er een verbetering op van de kwaliteit van zorg en een toename aan de werktevredenheid. Middels het inzetten van de Brikman methode werd er onderling begrip gecreëerd en kon parallel aan voorgaande processen de samenwerking verbeterd worden. Bovenstaande heeft geleid tot een verbetering van de kwaliteit van zorg en een toename aan de werktevredenheid.
Vanuit het directieteam Parnassia NH werd verzocht om het team van Centrum Autisme te begeleiden bij de doorstart en het vernieuwen van de werkwijze. Het doel was het strategisch wegzetten van autismezorg in de regio Zaanstreek-Waterland en Midden Kennemerland.
Vanuit deze rol werd het managementteam geadviseerd en ondersteund bij de ontwikkeling naar een nieuwe werkwijze; co-behandeling, consultatie en diagnostiek. Processen werden in kaart gebracht en geanalyseerd, waarna een verbetervoorstel werd geschreven. Er werd zorg gedragen voor de ontwikkeling en implementatie van desbetreffende onderdelen waarbij wensen en eisen omgezet werden in concrete stappen, passend bij de ontwikkelingen in de zorg.
Daarnaast werd ondersteuning geboden door zorginhoudelijke hands-on werkzaamheden en een belangrijk aanspreekpunt voor afdelingsmanagers en (zorg)medewerkers voor zorginhoudelijke vragen.
Door het opvangen van signalen van de afdeling, en het proactief inspelen op de situatie wordt de balans tussen draagkracht en -last goed in kaart gebracht en actief op geanticipeerd.
Als SPV werkte ik als coördinerend regiebehandelaar met kortdurende en intensief specialistische behandelingen. De focus lag niet bij een specifieke doelgroep, maar was voornamelijk breed inzetbaar. De inzet betrof spoed intakes, het begeleiden en behandelen van patiënten zowel individueel alsmede het betrekken van het systeem. Daarnaast was ik verantwoordelijk voor het opstellen van het behandelplan en het begeleiden en behandelen van cliënten. Mijn kracht zit hem in het zoeken van de samenwerking met collega’s en ketenpartners.
Vanuit de bestuurlijke opdracht “verbeteren samenwerking zorgbedrijven”, kwam het verzoek om als projectleider deze opdracht op te pakken, tezamen met de directie van PsyQ, Parnassia en een aantal managers. De opdracht werd opgesplitst in vier subcategorieën:
1. Crisisketen doorstroomoverleg: Voor een betere samenwerking is verbinden, begrip en kennis uitwisselen het grootse belang. Middels het overleg hebben we alle zorgbedrijven in de regio MK bij elkaar gekregen. Met als resultaat tweemaal per week een constructief overleg over de aanmeldingen doorstroom van cliënten. Met als resultaat: snellere doorstroom, minder overbruggen, inzicht verkrijgen in knelpunten, waar eerder en adequater op geanticipeerd kan worden.
2. Acute behandelgroepen: Ontwikkelen en implementeren van een behandeling.
3. Acute dag behandeling: Het opstarten van een derde ADB in regio MK. De werkzaamheden bestonden onder anderen het werven en inwerken van medewerkers, facilitaire zaken, samenwerking starten met verschillende zorgorganisaties en zorginhoudelijke afspraken op papier zetten.
4. Fact Medicatiepoli : met rol bestond enkel als verbinder, waardoor verschillende organisaties elkaar beter konden vinden en de voortgang soepel bleef verlopen.
“Never waste a good crisis” was mijn motivatie om de Acute Behandelgroep te ontwikkelen. Het is een transdiagnostische behandeling geworden van 12 weken, waarbij we de focus leggen op 3 kernelementen: kerncognities, emotie-regulatie en zingeving. Binnen de 12 weken leren we de cliënten een nieuw narratief te maken van de ontregeling. Ze komen niet meer op wachtlijsten te staan, maar kunnen direct aan de slag om de controle over het eigen leven weer terug te krijgen.
Door de inzichten en correctieve ervaringen, leren ze oude patronen herkennen en om te buigen. Ze krijgen dé inzichten en tools om daadwerkelijk te kunnen veranderen.
Fact Medicatiepoli (FMP) (Projectleider/ SPV)
Vanuit de rol als projectleider en met de inhoudelijke expertise als SPV is de FMP in Midden-Kennemerland opgezet. De FMP is gebaseerd op een bestaand concept, en verder toegespitst op de vraagstukken in desbetreffende regio.